pole magnetyczne

См. также в других словарях:

• pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar ziemi przeznaczony do uprawiania na nim roślin; rola, grunt, ziemia uprawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować, siać na polu. Uprawiać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• magnetyczny — «odnoszący się do magnesu, magnetyzmu, mający właściwości magnesu» ∆ Bieguny magnetyczne «punkty wewnątrz ciała wytwarzającego pole magnetyczne stanowiące pozorne źródła tego pola» ∆ Bieguny magnetyczne Ziemi «punkty na powierzchni Ziemi… …   Słownik języka polskiego

• Jerzy Stanisław Janicki — (born 4 May 1956 in Piła, Poland), Ph.D. in physical sciences, member of the scientific and educational staff of the Physics Institute at Adam Mickiewicz University in Poznań (1980–1993). Contents …   Wikipedia

• indukcja — ż I, DCMs. indukcjacji; lm D. indukcjacji (indukcjacyj) 1. «w logice: rozumowanie polegające na wyprowadzaniu wniosków ogólnych z przesłanek będących szczególnymi przypadkami tych wniosków; w naukach empirycznych: metoda badawcza prowadząca do… …   Słownik języka polskiego

• cyklotron — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. cyklotronnie, fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} cykliczny akcelerator jonów, w którym na przyśpieszane, poruszające się po torach kołowych i spiralnych cząstki (elektrony, protony...) działa stałe pole magnetyczne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• biegun — m IV, D. a, Ms. biegunnie; lm M. y 1. zwykle w lm «wygięte półokrągło płozy przy kołyskach, bujających fotelach, zabawkach itp.» Bieguny kołyski. Koń na biegunach. 2. B.=D. przestarz. «szybki koń; rumak» Dosiąść bieguna. 3. fiz. «jeden z dwu… …   Słownik języka polskiego

• bocznikowy — przym. od bocznik (zwykle w zn. 1) ∆ elektr. Silnik bocznikowy «silnik elektryczny prądu stałego o równoległym połączeniu uzwojenia twornika z uzwojeniem elektromagnesu wzbudzającego pole magnetyczne» …   Słownik języka polskiego

• elektromagnes — m IV, D. u, Ms. elektromagnessie; lm M. y elektr. fiz. «przyrząd złożony z rdzenia ferromagnetycznego i cewki, wytwarzający pole magnetyczne, gdy przez cewkę płynie prąd elektryczny» …   Słownik języka polskiego

• kompensacja — ż I, DCMs. kompensacjacji, blm 1. → kompensata w zn. 2 2. biol. «przejęcie funkcji jakiegoś narządu w razie jego schorzenia lub utraty przez nie uszkodzoną część tego narządu albo przez drugi narząd» 3. fiz. techn. «równoważenie określonego… …   Słownik języka polskiego

• magneśnica — ż II, DCMs. magneśnicacy; lm D. magneśnicaic 1. elektr. «część maszyny elektrycznej przeznaczona do wytwarzania strumienia magnetycznego» 2. elektr. «elektromagnes, którego pole magnetyczne wykorzystywane jest do magnesowania magnesów trwałych» …   Słownik języka polskiego